Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

5 Poems contain particle dust

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.5-12.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.4

German Translation

[1] ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

[2] نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو
نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

[3] تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام
شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

[4] به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز
بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

[5] گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب
بهر آسایش این دیده خونبار بیار

[6] خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست
خبری از بر آن دلبر عیار بیار

[7] شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن
به اسیران قفس مژده گلزار بیار

[8] کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست
عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار

[9] روزگاریست که دل چهره مقصود ندید
ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

[10] دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن
وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار

[1] O breeze from the dust of the true Beloved's path ,a perfume bring :
My heart's grief ,take ; glad tidings of the heart - possessor bring .

[2] O breeze from the true Beloved's mouth ,a soul - expanding subtlety utter
From the world of mysteries ,a letter of pleasant news bring .

[3] So that by the favour of Thy gentle breeze ,my perfume - place ,I may perfume ,
A little of the odours of the Beloved's breath bring .

[4] O breeze ,I conjure thee by thy fidelity ,the dust of the path of that dearly Beloved ,
Without a particle of dust that from stranger appeareth ,bring .

[5] From the Friend's thoroughfare ,a little dust ,for the blindness of the watcher ,
For the assuaging of this my blood - raining eye ,bring .

[6] Immatureness and simple - heartedness is not the way of those life - sporting who ,for the heart - ravisher ,play the cash of the heart
From that heart - ravisher ,sorcerer ,a little news bring .

[7] O bird of the sward thanks for that that thou art in ease ,
To the cage - captives ,glad tidings of the rose - bed bring .

[8] Bitter became the soul's desire through the patience that I exercised without the Friend
The way of that sweet lip of the Friend's sugar - raining bring .

[9] A long time it is since that my heart the face of its purpose ,beheld
O Saki that goblet ,the mirror of conduct bring .

[10] Hafiz's ragged garment ,what is it worth Be - colour it with wine
Then ,to the head of the market ,him Hafiz intoxicated and ruined bring .

[1] Einen Geruch, o Wind, vom Weg der Freundinn bring' her.Meinen Gram trag' fort, frohe Nachricht bring' her!

[2] Sag' mir ein Wort von ihr, das Geist und Seele neu macht,Einen Brief von ihr, stille Kunde bring' her.

[3] Daß ich mit deinem Hauch erfrisch' den Sinn des Wohldufts,Bringe Düfte mir der Geliebten, mir her!

[4] Bringe bei deiner Treu' vom fernen Weg des Freund's Staub,So doch, daß solches nicht Fremde merken, mir her!

[5] Bringe mir einen Staub, der Nebenbuhler sey blind!Einen Staub zum Trost blut'ger Augen bring' her!

[6] Wonnegenuß ist nicht im Herzen roher Sinnart,Bring' mir deßhalb stets die Kund' vom Schelmenaug' her.

[7] Dankbar für's Wohlseyn, für die Freyheit, Sänger der Flur,Bring' zum Käficht mir Kund' vom Rosenbeet her.

[8] Ferne von ihr war ich, und bitter mir Geduld ward,Bringe einen Kuß von den Lippen mir her.

[9] Lange schon hat mein Herz geseh'n des Wunsches Ziel nicht.Schenk'! o bringe reine Becher mir her!

[10] Färbe Hafisens Kleid mit purpurfarbnem Weine,Bringet ihn dann selbst trunken von dem Markt her.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.1-16.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.1

German Translation

[1] بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

[2] زان باده که در میکده عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش

[3] در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک
جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش

[4] دلدار که گفتا به توام دل نگران است
گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش

[5] خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش
ای درج محبت به همان مهر و نشان باش

[6] تا بر دلش از غصه غباری ننشیند
ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش

[7] حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین
گو در نظر آصف جمشید مکان باش

[1] O Murshid come back ; and of my straitened heart ,the soul's sincere friend be :
Of this consumed one with love the reposer of hidden mysteries be .

[2] Of that wine which in the wine - house the stage of love ,they sell ,
Me ,two or three cups give and say '' Ramazan ,it be

[3] O Arif ,holy traveller when to the khirka of hypocrisy thou settest fire ,
An effort ,make and of the circle of profligates outwardly bad ,inwardly good of the world ,chief be .

[4] That true Beloved who said For thee ,looker and expecter is My heart
Say In safety ,behold I arrive expecter be .

[5] In envy of that ruby lip ,life - giving of the true Beloved my heart became blood ,
With that very seal and mark ,the casket of love the beloved's mouth be

[6] So that on His the true Beloved's heart through grief ,a particle of dust may not sit ,
O torrent of tears following my letter ,flowing be

[7] Hafiz ,who maketh his desire the cup ,world - displaying the perfect murshid
To him say In sight of Asaf of Jamshid ,his exalted place be .

[1] Komme zurück und sey des Herzens Seelenvertrauter,Sey der geheime Rath meines vertrauten Gemüths.

[2] Von dem Weine, der in der Schenke der Liebe verkauft wirdSchenke Gläser mir ein, wenn's in der Fasten auch ist.

[3] Weiser Gefährte, der du die Mönchenkutte verbrannt hast,Wende Mühe darauf, immer betrunken zu seyn.

[4] Zu dem Freunde, der spricht: mein Herz hat deiner geharret,Sage: Lieber ich komm'! harre mit Sicherheit mein.

[5] Aus Begier des Rubins ist mein Herz zu Blute geworden.Immer o Kästchen der Lieb' trage dies Zeichen an dir.

[6] Daß dem Herzen des Freund's vom Gram anfliege kein Stäubchen.Fließet ihr Thränen dem Brief, fließet in Strömen ihm nach.

[7] Du verlangest Hafis den Welten zeigenden Spiegel,Halte dich an den Wesir unseres anderen Dschems.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.48-28.48

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.48

German Translation

[1] گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم
ز جام وصل می‌نوشم ز باغ عیش گل چینم

[2] شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

[3] مگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا روز
سخن با ماه می‌گویم پری در خواب می‌بینم

[4] لبت شکر به مستان داد و چشمت می به میخواران
منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم

[5] چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت
ز حال بنده یاد آور که خدمتگار دیرینم

[6] نه هر کو نقش نظمی زد کلامش دلپذیر افتد
تذرو طرفه من گیرم که چالاک است شاهینم

[7] اگر باور نمی‌داری رو از صورتگر چین پرس
که مانی نسخه می‌خواهد ز نوک کلک مشکینم

[8] وفاداری و حق گویی نه کار هر کسی باشد
غلام آصف ثانی جلال الحق و الدینم

[9] رموز مستی و رندی ز من بشنو نه از واعظ
که با جام و قدح هر دم ندیم ماه و پروینم

[1] If ,from my hand ,there arise the chance that with my heart - possessor I may sit ,
From the cup of fortune of His face I drink wine and ,from the garden of union with Him pluck the rose of profit

[2] Not my foundation of life will the bitter strong wine real love sufi - consuming take
Saki perfect murshid on my lip ,thy lip ,place and my sweet life ,take .

[3] In this vain desire perchance ,distraught I shall become .For ,from love of thee ,night to day ,
To the moon ,like one distraught I utter speech in sleep ,the Pari ,I see .

[4] To the intoxicated ,thy sweet lip gave sugar and to the wine - drinkers ,thy intoxicated eye ,wine
Through exceeding disappointment ,neither am I with that the sugar nor am I with this the wine Such a one am I

[5] Since every particle of dust that the wind brought was a bounty from Thy grace ,
Thy slave's state remember for an old servant am I .

[6] Not pleasing appeared the writing of every one ,who a versified picture ,expressed
A rare partridge lustrous verse I take for swift is my royal falcon the poet's high genius

[7] If belief thou have not ,go ; ask the painter of Chin Mani
For ,the usage of word - painting even the illustrious painter Mani desireth from the nib of my reed .

[8] Not every one's work is fidelity and truth - speaking ,
The slave ,I am ,of the Asaf of the age ,Jalalu - 1 - Hakk va - d - Dln .

[9] From me ,not from Hafiz ,hear the mysteries of love and of intoxication
For ,with the cup and the goblet ,every night ,the companion of the moon and of the Pleiades ,am I .

[1] Wenn es von mir abhängt beim Herzensfreund zu sitzen, Trink' ich vom Glas des Glücks, pflück' Rosen des Genußes.

[2] Es reißt der bittre Wein den Bau der Ruhe um, Leg' Schenke deinen Mund auf meinen, raub' die Seele.

[3] Ich werde rasend noch, indem bei Nacht und Tage Ich mit dem Monde sprech', im Traum Perien sehe.

[4] Dein Aug' und Mund giebt Wein und Zucker Trunknen, Nur ich bin ganz beraubt von einem und von Anderen. Ich geh' vom Krankenbett geradewegs in Himmel, Wenn in dem letzten Zug du mir die Kerze haltest.

[5] Der windentführte Staub ist schwer von deiner Anmuth, Gedenke auch an mich, ich bin ein alter Diener.

[6] Nicht jeder Dichter singt begeisterte Gesänge, Mein schlauer Falke fängt des Liedes Rebhuhn sicher.

[7] Glaubst du mir nicht, so geh' und frage Sina's Bilder, Ob Mani nicht den Strich von meinem Kiel sich wünsche. Es singt die Nachtigall: Auf Schenke! Guten Morgen. Noch braußt in meinem Kopf der Lautenton von gestern.

[8] Nicht jedermann ist wahr, nicht Jedermann ist sicher, Ich bin der Sklav Dschelaleddin's des Großwesires.

[9] Frag' nicht Hafisen, sondern mich um Rausch und Liebe; Denn Flasch und Gläser sind mir Mond, sind mir Plejaden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.16-32.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.16

German Translation

[1] شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری

[2] چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری

[3] هرگز که دیده باشد جسمی ز جان مرکب
بر دامنش مبادا زین خاکیان غباری

[4] چون من شکسته‌ای را از پیش خود چه رانی
کم غایت توقع بوسیست یا کناری

[5] می بی‌غش است دریاب وقتی خوش است بشتاب
سال دگر که دارد امید نوبهاری

[6] در بوستان حریفان مانند لاله و گل
هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری

[7] چون این گره گشایم وین راز چون نمایم
دردی و سخت دردی کاری و صعب کاری

[8] هر تار موی حافظ در دست زلف شوخی
مشکل توان نشستن در این چنین دیاری

[1] 'Tis a city full of graceful ones and ,on every side ,an idol .
O friends 'tis love's salutation ,if ye make a bargain .

[2] More fresh than this ,the sky's eye seetli not a youth
In the hand ,none beheld more beautiful than this an idol .

[3] Created of soul ,who shall have seen a body
On this skirt ,of these dusty ones be not a particle of dust

[4] The shattered one like me ,from before thyself wherefore drivest thou
For great expectation is mine ,of a kiss ,or of an embrace .

[5] Know the wine is without alloy haste the time is opportune
Another year ,who hath hope of a new spring

[6] In the garden ,companions like the tulip and the rose ,
Each a cup taken to the memory of the face of a friend .

[7] This knot ,how may I loose This mystery ,how may I unfold
A pain ,and a severe pain a work ,and a difficult work .

[8] In the hand of the tress ,of a saucy one ,is every thread of Hafiz's hair
'Tis difficult to dwell in a land like this .

[1] Voll von Zarten ist die Stadt, Ueberall sind Schönheitsbilder, Freunde fangt zu handeln an, Denn es ist die Zeit der Liebe.

[2] Nie noch hat das Aug' der Welt Frisch're Jünglinge gesehen, Keinem ist ein schön'res Bild In die Hände je gefallen.

[3] Habt sein Auge ihr geseh'n, Ganz aus Lebensgeist erschaffen? Niemals soll von diesem Staub' Seinen Saum ein Stäubchen drücken.

[4] Wenn ich ganz zerschlagen bin, Wer kann sich darob wohl wundern? Hab' ich nicht umsonst geharrt Auf Umarmungen und Küsse.

[5] Eile! sieh' der Wein ist rein, Nütze diese frohen Zeiten, Wer kann für das nächste Jahr Frühlingsfreuden dir versprechen?

[6] Zwey Gesellen bleiben noch In dem Garten Ros' und Lilie, Beide halten hoch den Kelch Auf des Freundes Angedenken.

[7] Wenn die Liebe sich entrollt, Das Geheimniß sich aufschließt, Fühl' ich Pein, o harte Pein, Fühl' ich Schmerz, o schwerer Schmerz!

[8] Immer liegt Hafisens Haar In des Freundes Locken, Schwer ist's wahrlich, lange hier Auf der Wache auszuhalten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.57-10.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.57

German Translation

[1] به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

[2] اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد

[3] به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد

[4] هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد

[5] هزار نقد به بازار کائنات آرند
یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد

[6] دریغ قافله عمر کان چنان رفتند
که گردشان به هوای دیار ما نرسد

[7] دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

[8] چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را
غبار خاطری از ره گذار ما نرسد

[9] بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او
به سمع پادشه کامگار ما نرسد

[1] To our friend Muhammad in beauty of disposition and of fidelity ,one reacheth not
In this matter ,to thee ,denial of our work reacheth not .

[3] By the right of ancient society I swear that any mystery confidant
To our friend ,of one way sincere thank - offering ,reacheth not .

[4] From the Creator's reed ,issue a thousand pictures and one
To the degree of approval of the picture of our idol Muhammad reacheth not .

[5] To the market of created beings ,they Fate and Destiny bring a thousand coins
To the die of our master of assay ,one coin reacheth not .

[6] Alas the Kafila of life manifestations of glories passed in such a way ,
That ,to the air of our far distant country ,its dust reacheth not .

[7] O heart grieve not of the reproach of the envious and be firm
For ,to our hopeful heart ,evil reacheth not .

[8] So live that if thou die and become the dust of the path ,to any one ,
From our way of life a particle of dust of grief of the heart reach not .

[9] Hafiz consumed and I fear that the explanation of his tale
To the ear of the powerful King reacheth not .

[1] Ich weiß, daß Niemand meinem Freund An Treu und Anmuth gleich kommt, Und daß hierinn der Wiederspruch Am wenigstens dir zukommt.

[2] Wiewohl sich mit Liebkosungen Die Liebeshändler brüsten, So weiß ich doch, daß meinem Freund An Anmuth Keiner gleich kommt.

[3] Ich schwör' es bei dem alten Bund, Daß Keiner der Vertrauten, Dem Freund an wahrer Dankbarkeit Und an Geradheit gleich kommt.

[4] Ich mahlte tausend Bilder aus, Mit kunstgewandtem Pinsel, Wiewohl kein einziges davon Dem Bild des Freundes gleich kommt.

[5] Viel tausend Münzen bringet man Zu Markt, sie zu verkaufen, Wiewohl nicht eine an Gehalt Dem Kern des Freundes gleich kommt.

[6] O weh! o weh! es zieht davon Des Lebens Karawane, So daß ihr Staub nicht bis in's Land Von meinen Wünschen hinkommt.

[7] Mein Herz, betrüb' dich nicht zu sehr, Ob bittern Spott der Neider, Weil meinem hoffenden Gemüth Daraus nichts Uebels zukommt.

[8] Du lebe mit den Leuten so, Daß wenn du Erbe wärest, Doch Keinem, der vorübergeht, Von dir ein Stäubchen zukommt.

[9] Verbrennet ist Hafisens Herz, Ich fürchte, daß die Sage Davon nicht einstens bis zum Ohr Des großen Schahes hinkommt.